دکتر غفاری روز پنج شنبه سوم بهمن میهمان تالار علامه حکیمی مجموعه بودند ایشان در این نشست علمی درباره موضوع «جهانی شدن، ضرورت ها و چالش ها» با حاضران به گفتگو پرداختند.
در ابتدای جلسه پس از تلاوت آیاتی از قرآن، جناب دکتر فلاح بیوگرافی کوتاهی از فعالیت های علمی و پژوهشی دکتر غفاری ارائه دادند.
دکتر مسعود غفاری در سال ۱۳۳۳، در تهران به دنیا آمد. او پس از اخذ لیسانس علوم سیاسی از دانشگاه شهید بهشتی، به انگلستان عزیمت کرد و مقطع کارشناسی ارشد را در سال ۱۳۷۱ در دانشگاه لیدز انگلستان و درجه دکتری علوم سیاسی را در سال ۱۳۷۶ از دانشگاه برادفورد انگلستان اخذ نمود. دکتر غفاری پس از اتمام تحصیلات خود، از سال ۱۳۷۷ تا ۱۳۸۳ به عنوان استادیار دانشگاه تربیت مدرس به امر تدریس اشتغال ورزید. او علاوه بر حضور در مجامع مختلف علمی و تحقیقاتی، همکاری نزدیکی با مجلات و نشریات تخصصی داشته است.
زمینه های مورد علاقه تحقیقاتی :
۱)      تحولات سیاسی و اجتماعی معاصر در ایران
۲)      اقتصاد سیاسی نفت در ایران (خاورمیانه)
۳)      اقتصاد سیاسی بین اللمل انرژی
۴)      اقتصاد سیاسی جهانی شدن
جناب دکتر غفاری دارای سوابق پژوهشی  متعدد و ده ها مقاله در مجامع علمی ، مجلات علمی -پژوهشی و  علمی- ترویجی است.
کتاب ها
۱٫ اقتصاد سیاسی نفت در ایران، مسعود غفاری، لندن ، ۲۰۰۰م.
۲٫ مقدمه ای بر اقتصاد سیاسی ایران دهه ۱۳۵۰ مسعود غفاری، تهران، ۱۳۸۵٫

 در ادامه چکیده کوتاهی از نشست آورده می شود:
استاد غفاری می گوید: تحولات جهان به مرحله ای رسیده که نیازمند یک تبیین کیفی است….
آیا بحث جهانی شدن از موضوعات جدید و به روز است؟   از دیدگاهی پاسخ به این سؤال مثبت است.
این موضوع از دهه ۱۳۶۰ مطرح شده است . ولی اگر آن را به عنوان یک فرآیند در نظر بگیریم از دهه ۱۸۳۰ شروع است.
هایدگر محو فاصله را از ویژگی های عصر آینده می دانست. او از مسافرت های طولانی که در یک روز طی می شود سخن به میان آورد. نیز می گفت: همه چیز همان قدر که دور است، نزدیک است.
مارکس نیز در سال ۱۸۴۸ به این نوع فشردگی ها اشاره می کند.
واژه جهانی شدن واژه ای جدید و مدرن است که در سال ۱۸۶۱ در یک دیکشنری به کار گرفته شد و پس از آن مک لوهان در کتاب «دهکده جهانی» از این واژه  استفاده کرد. از اوائل دهه ۸۰ بود که این واژه وارد ادبیات سیاسی شد. جهانی شدن از نظر ما به تحولاتی گفته می شود که در عرصه سیاست و فرهنگ خود را نمایان می  سازد. این تحولات در بستر مدرنیته قابل طرح و بررسی است که در زمینه خود نوسازی فراوانی را به همراه دارد.
جهانی شدن در زبان انگلیسی معادل« Globalization»درنظر گرفته شده است. در رابطه با ارائه تعریفی جامع و مانع از پدیده جهانی شدن میان صاحبنظران و اندیشمندان اجماع نظر حاصل نشده و هر دسته از آنان به تناسب برداشتی که از این پدیده دارند و پیش زمینه های ذهنی و ایدئولوژی سیاسی که بدان تعلق دارند تعریف خاصی از این پدیده ارائه داده اند .در برخی ازاین تعاریف، جنبه اقتصادی جهانی شدن غلبه دارد و در برخی دیگر ابعاد سیاسی ،فرهنگی و یا ارتباطی آن بیشتر مدنظر قرار می گیرد.
جهانی سازی چنین تعریف می شود:  فشردگی زمان و مکان به طوری که انسان ها به صورت آگاهانه در جامعه واحد ادغام شوند و از محدودیت های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی آنها کاسته شود.
فرآیندهای جهانی شدن سبب می شود که:
– فعالیت های اجتماعی فارغ از مکان شوند.
– زمینه های رشد هم پیوندی انسان ها را فراهم می کند.
– انسان ها با هم ارتباط نزدیک پیدا می کنند.
– جهانی شدن با سرعتی که دارد موجب زوال مرزهای جغرافیایی خواهد شد.
– فرآیندی چند بعدی و چند وجهی است.
– نظام سلسله مراتبی را کاهش می دهد.
– باعث فشرده شدن مکان و زمان خواهد شد.
– تغییرات فکری در جهان ایجاد خواهد کرد.