مجموعه فرهنگی امام صادق میبد طبق قرار ماهانه خود در برگزاری جلسات فرهنگی ، این ماه ، شامگاه پنج شنبه ۲۳ دی ، میزبان مهمانی گشت که قبل از دیدار، نام آشنای مخاطبان خود بودند و آن به سبب آوازه و بزرگی پدر شهید و مظلوم خویش ، دکتر بهشتی… مردی از قبیله درد و پناهی برای دردمندان و مردمان زمانه خویش و سالهایی نه چندان دور … واز آنجا که پسر در بزرگی و آزاد منشی نشان از پدر دارد دوستان و علاقه مندان مباحث فرهنگی و اجتماعی و سیاسی در سالن علامه حکیمی گرد هم آمدندبرای شنیدن سخنان ارزشمند و راه گشای دکتر محمد رضا بهشتی… کسی که در کنار پدر ، با مشکلات جامعه آشنا شده است و دغدغه مردم میهنش را دارد .. … با شروع مراسم ، بعد ازخوش آمدگویی به ایشان و دعوت به حضور ، با طمانینه و آرامشی در جایگاه حاضر میشوند… تمام صندلی ها پر شده است و جمعیت زیادی ، در سالن حضور دارند… برای دقایقی سکوتی مطلق همه فضا را پر میکند …. با نام خدا آغاز میکنند و یادی از مرحوم هاشمی بزرگ که این روزها در غم درگذشت وی ، به سر میبریم … و اندکی از مجاهدت های این مرد بزرگ سخن میگویند و از روزهایی که بی او ، بر مردم ما خواهد گذشت . … عنوان گفتگوی انتخابی ایشان ،” هویت انسانی ، دینی و تجربه مسائل عصر حاضر است “… امید دارند که سخنرانی، طرح بحث و ایجاد پرسشی برای مخاطبان باشد نه صرف گفتگو های یک طرفه و بی بازده …. باز شناسی هویت انسانی ، انسان شناسی و همه اینها را در دو پرسش اساسی مطرح می کنند : من کیستم ، خواسته های من چیست؟ سوالاتی که اگر پاسخی بیابند میشوند هویت انسانی هر فرد …. و چقدر پاسخ این دو سوال مشکل …. اینکه آدم ها تا ندانند کیستند و چه خواسته ها و ایده آلهایی دارند همواره دچار دردی بزرگ به نام ” پریشانی درونند ” پریشانی در افکار … پریشانی در رفتار و پریشانی دردار … اینها پرسش هایی ، صرف ساحتی خاص نیست که ساحت اجتماع هم … که ساحت سیاست نیز هم …. ایشان ،طرح این سوال و دغدغه را مربوط به سالهایی می دانند که در سمت اجرایی کشور حضور داشتند ….. اینکه باید چه کرد تا نسلی و مردمی در جامعه به بار بیایند که دچار این پریشانی نشوند و راه حل چیست ؟ دچار خود تنها بینی و هیچ انگاشتن دیگران در ساحات فردی …. سالها طول خواهد کشید برای فرهنگ سازی …. اما آنچه که روشن است این است که باید برنامه هایی پی ریزی کرد که آسیب کمتری از این درد بزرگ ، حاصل شود …. و متاسفانه که این پریشانی حد وحصری ندارد . … در تمام لایه های زندگی انسان رخنه میکند … سیاست مداری که گرفتار این پریشانی میشود .. و نتیجه آن است که در ساحت سیاست ،خط کشی های پی در پی سیاسی وجود دارد و انسان ها به خودی و غیر خودی تقسیم میشوند و در آخر، روزی علی می ماند و حوضش … سیاست مدارانی که گرفتار خود بزرگ بینی اند و توهم فصل الخطاب شدن . درساحت اجتماع ، که بارها و بارها شاهد این پریشانی ها هستیم؛ از جمله عدم رعایت هنجارهای اجتماعی برای مثال در رانندگی، بهداشت شهری و هزاران مورد دیگر ….در ساحت اخلاق ، تزلزل ارزش ها ، انواع دور زدن ها و حقه بازی ها در روابط میان افراد ….و تا وقتی انسان ها رابطه سه ضلع مثلث خود ، دین ، طبیعت و جامعه را پیدا نکنند دچار گمشدگی در هویت هستند … انسان ها باید بفهمند کیستند و چه برنامه و ایده هایی دارند …. گاهی بعضی انسان ها برای فرار از هویت خویش ، هجرت می کنند . از سنت ها ، از اجتماع خویش ..اما مشکل آنجاست که باز ، این پریشانی در اعمال و رفتار آنها مشاهده میشوند… ایشان سخنی از یکی دوستان آلمانی خود نقل میکنند که گفته بودند” شما ایرانی ها مجمع الجزایر میشوید ولی هرگز قاره نمیشوید” و این را تاییدی میدانستند که ما ایرانی ها نوعا انسان هایی تک رو هستیم به گونه ای که حتی ایده آل ما نیز انسانی تک با تمامی نقاط مثبت و بدون هیچ کاستی می باشد اینکه ما نمیتوانیم گروه باشیم و همه را آنگونه که هستند بپذیریم ….
ایشان در پایان از حضار خواستند که این صحبت ها ، در همین جا پایان نپذیرد و این مباحث را فراخوانی دانستند برای گفتگوهای بعدی در این رابطه … و اینکه این مباحث دغدغه ای شود برای ذهن دوستان .. .